Wiet Voeding En Nutriënten Tekorten

Komt Je Cannabis Plant Echt Iets Tekort?

Wanneer je Cannabis plant duidelijk problemen heeft kan het erg verleidelijk zijn om voor een simpele oplossing te gaan en te concluderen dat je plant er zo uit ziet door een tekort aan een bepaalde voedingsstof. De realiteit van wiet kweken is dat er heel veel factoren zijn die je kweek beïnvloeden zoals licht, ventilatie, temperatuur enzovoort. Voordat je wiet voeding de schuld krijgt loont het vaak om eens goed naar de leefomgeving van je plant te kijken, veel symptomen van tekorten kunnen namelijk ook door andere dingen veroorzaakt worden. Een plant die te dicht op een lamp staat kan er bijvoorbeeld uitzien alsof er een tekort aan bepaalde voedingsstoffen is, maar wordt hoogstwaarschijnlijk simpelweg beschadigd door de lamp.

Als je zeker weet dat de symptomen die je plant vertoont niet veroorzaakt worden door de omgeving moet je er nog steeds rekening mee houden dat problemen met wiet voeding lang niet altijd voortkomen uit tekorten. Zeker in hydro ontstaan dit soort problemen namelijk vaak door fluctuaties in pH en/of E.C.. Als je pH niet tussen de 5,5 en 7 ligt in aarde, of tussen de 5 en 6,5 in hydro, zijn sommige voedingsstoffen waarschijnlijk niet beschikbaar. Nutriënten hebben namelijk een optimale pH waarde voor opname door wortels, als de pH hier te ver vanaf ligt zijn ze onderhevig aan een “lock-out”, waardoor planten ze niet op kunnen nemen.

Optimale E.C. waardes verschillen per type medium en per soort Cannabis plant, maar zullen over het algemeen onder de 800 p.p.m. blijven bij normale voeding en zullen bij voeding in een hydro reservoir hooguit rond de 1500 p.p.m. liggen. Het belangrijkste om te onthouden bij E.C. waardes is dat een Cannabis plant dood gaat bij een te hoge waarde, maar hooguit een lichte groeiachterstand heeft als de E.C. te laag is. Kijk voor meer informatie over rol van pH en E.C. waardes in wiet voeding ook eens naar ons blogartikel hierover!

Primaire Cannabis Macronutriënten

Macronutriënten zijn de voedingsstoffen die in de grootste hoeveelheden gebruikt worden door een Cannabis plant, ze zijn daarom erg belangrijk om in de gaten te houden. Wiet voeding omvat een aantal macronutrienten, hieronder volgt een overzicht. Koolstof, waterstof en zuurstof zijn de primaire macronutriënten, maar aangezien een Cannabis plant deze vooral uit de lucht haalt bespreken we de primaire macronutriënten die hoofdzakelijk uit het groeimedium opgenomen worden: stikstof, fosfaat en kalium.

Stikstof (N)

Aangezien stikstof een van de bouwstenen van DNA is, wordt stikstof in vrijwel elk proces gebruikt dat er in een Cannabis plant plaatsvindt. Hoewel de lucht voor een groot deel uit stikstof bestaat zijn planten niet in staat om deze stikstof te gebruiken en moet er een andere vorm van stikstof uit de grond gebruikt worden. Als een Cannabis plant een stikstof tekort heeft tijdens welke fase van de levenscyclus dan ook, zullen de grote bladeren geel worden. Dit proces begint van onderen en oudere bladeren zullen steeds geler worden tot ze verwelken en van de plant af vallen. Dit gebeurt omdat de plant stikstof uit oudere delen van de plant opnieuw gebruikt om nieuwe scheuten en toppen te voorzien van stikstof. Tijdens de laatste paar weken van de bloeiperiode doen planten dit vaak ook om zo veel mogelijk energie in het ontwikkelen van wiet toppen te steken. Dit is natuurlijk en meestal ongerelateerd aan stikstof, ondanks dat wiet voeding tijdens de bloei vaak minder stikstof bevat.

Fosfor (P)

Fosfor wordt in grote hoeveelheden gebruikt voor het ontwikkelen van van wortels en takken en speelt bovendien een centrale rol in het metabolisme van de Cannabis plant. Bij een tekort aan fosfor tijdens de bloei zullen takken minder stevig worden en zullen de toppen minder prominent zijn. Te weinig fosfor kan ervoor zorgen dat de takken een rode of bruine kleur krijgen, maar aangezien dit ook een natuurlijk verschijnsel is bij veel Cannabis soorten is dit geen 100% betrouwbare indicator van een fosfor tekort. Bij een overschot aan fosfor is de groei vaak vertraagd en hangen bladeren slap. Bij hogere overschotten worden de bladpunten oranje of bruin, dit geeft aan dat je de wiet voeding te sterk, te veel of te vaak toepast.

Kalium (K)

Wiet voeding bevat tijdens de bloei vrijwel altijd hoge hoeveelheden fosfor en kalium om het vormen van grote toppen zo veel mogelijk te stimuleren. Kalium is belangrijk voor planten omdat het gebruikt wordt om hun interne “E.C. waarde” te reguleren en is bovendien betrokken bij eiwitsynthese en ademen. Een tekort aan kalium is soms moeilijk vast te stellen omdat de symptomen hiervan niet altijd eenduidig zijn. Symptomen van een kaliumtekort zijn onder andere het lichter worden van grote, oude bladeren, een blauwige bladkleur en verbrand uitziende bladpunten. Het duidelijkste symptoom is het vormen van dode plekken op oude bladeren, middenin het blad. Als er te veel kalium in de wiet voeding zit kan dit een hoop negatieve gevolgen hebben, dit moet dan ook vermeden worden. Bij een te veel aan kalium worden de oude bladeren, maar ook een deel van de nieuwe groei, snel geel en droog. Een overschot aan kalium kan er voor zorgen dat een Cannabis plant er oververhit uitziet en zal de groei bijna volledig afremmen. Zodra dit soort problemen zich voordoen moet je als kweker zo snel mogelijk je medium spoelen en hopen dat de schade nog hersteld kan worden.

Secundaire Macronutriënten

Naast stikstof, fosfor en kalium zijn er nog drie macronutrienten die een belangrijke rol spelen in wiet voeding. Calcium, magnesium en zwavel zijn essentiële onderdelen van wiet voeding en problemen hiermee kan gigantische gevolgen hebben op je kweek.

Calcium En Magnesium (Ca Mg)

Net zoals dat bij mensen het geval is spelen calcium en magnesium ook centrale rollen in wiet voeding. Omdat deze voedingsstoffen vaak even snel op gemaakt worden, wordt calcium en magnesium samen ook wel cal mag genoemd.Veel wiet voeding bevat N-P-K maar geen calcium of magnesium, ondanks het feit dat deze twee stoffen ok in grote hoeveelheden gebruikt worden. Ook wordt magnesium veel slechter opgenomen als er een tekort aan calcium is. Calcium en magnesium zijn geclassificeerd als macronutriënt omdat ze in grote hoeveelheden gebruikt worden, het is dus belangrijk om hierop te letten. De eerste duidelijke symptomen van een gebrek aan calcium en magnesium is dat een Cannabis plant slapper hangt en dat de bladeren bruin beginnen te worden. De bladeren krijgen donkerbruine vlekken midden op het blad, dit kan eruit zien als schade door te veel zon,. Andere duidelijke kenmerken van een calcium en/of magnesium tekort zijn bladpunten die naar boven wijzen en bladeren die in het midden donkergroen zijn. Zodra de niveaus van calcium en magnesium hersteld zijn zal een plant snel terugkeren naar gezonde groei, je kan dit proces versnellen door calcium- en magnesiumhoudende bladvoeding te geven.

Zwavel (S)

Een andere secundaire macronutriënt is zwavel. Veel kwekers die melasse gebruiken voor wiet voeding kiezen bewust voor een zwavelvrije melasse. Planten hebben daarentegen wel degelijk zwavel nodig voor hun metabolisme en fotosynthese. Ook kan zwavel bij een gebrek aan kalium tijdelijk gebruikt worden als vervanger. Een tekort aan zwavel zorgt ervoor dat nieuwe bladeren van binnen naar buiten lichter worden. Bij een overschot aan zwavel gaan de bladeren er donkerbruin en verbrand uitzien langs de randen, met een gezond groen stuk in het midden van het blad.

Cannabis Micronutriënten

Micronutriënten zijn ook een belangrijk onderdeel van wiet voeding, maar omdat ze in zulke kleine hoeveelheden gebruikt worden komen tekorten minder vaak voor. Dit geldt zeker als je in een complexer medium zoals aarde kweekt, aangezien dit soort organische media vaak al een redelijke hoeveelheid micronutrienten bevatten. De lijst hieronder geeft een overzicht van de belangrijkste micronutriënten in wiet voeding.

IJzer (Fe)

Net als calcium en magnesium is ijzer een belangrijk onderdeel van veel enzymatische processen in zowel mensen als planten. Ijzer is een essentiële voedingsstof voor alle levende wezens en dus ook een belangrijk onderdeel van wiet voeding. Een tekort aan ijzer zorgt ervoor dat volledige nieuwe bladeren lichter zijn dan de rest van de plant, maar zal uiteindelijk de gehele plant zijn kleur laten verliezen. Te weinig ijzer kan erg lijken op een tekort aan zwavel, maar bij een te kort aan ijzer raken de aderen hun kleur niet kwijt. Bij twijfel is het altijd een goed idee om de pH te meten, de opname van ijzer is namelijk veel gevoeliger voor pH dan zwavel. Het medium spoelen kan dan ook goed helpen met problemen met de opname van ijzer, maar niet zwavel. De beschikbaarheid van ijzer is zeer afhankelijk van pH, bij een pH van hoger dan 8 wordt ijzer niet meer opgenomen en is er sprake van een “lock out”. Ijzer wordt uit aarde het beste opgenomen bij een pH van ongeveer 6 tot 6,5, bij een hydro kweek zou dit iets lager moeten zijn.

Koper (Cu)

Problemen met koper ontstaan meestal tijdens de bloei, een Cannabis plant die te weinig koper krijgt zal blauwige of gelige gloed over de bladeren hebben. De bladeren krijgen bovendien harde gele randen, bladeren die dicht bij toppen kunnen paarse, gele en goudbruine kleuren gaan vertonen. Dit ziet er misschien goed uit van een afstand, maar als je goed kijkt zie je duidelijk dat de plant niet gezond is.

Boron (B)

Een tekort aan boron kan ervoor zorgen dat groeiende scheuten er verbrand uit gaan zien en uiteindelijk zelfs grijs worden en afsterven, er kunnen bovendien bruine vlekken op de bladeren ontstaan. Een boron tekort is meestal beter te herkennen dan andere problemen met wiet voeding aangezien de vlekken vaak een goudbruine kleur krijgen. Boron helpt planten met het gebruik van calcium en heeft invloed op het rijpingsproces, celdeling en de productie van pollen, zaden en eiwitten.

Chloor: (Cl)

Veel kwekers laten bewust hun kraanwater een tijd staan zodat het chloor wat hier vaak aan toegevoegd wordt verdampt. Hierbij vergeet men vaak dat chloor een essentiëel onderdeel is van wiet voeding, chloor wordt namelijk gebruikt bij het beheersen van de waterdruk in cellen en speelt een belangrijke rol in het gebruik van zwavel. Een tekort aan chloor veroorzaakt vlekken op oudere bladeren en rondom de aderen van andere bladeren. Chloor wordt meestal in veilige hoeveelheden toegevoegd aan kraanwater, een tekort aan chloor is daardoor zeldzaam.

Silica: (Si)

Silica is een van de meest voorkomende stoffen ter wereld, maar wordt desondanks vaak over het hoofd gezien bij wiet voeding. Silica is een voedingsstof die betrokken is bij het vormen van celwanden en speelt een grote rol bij watertransport binnen een cannabis plant en het vormen van de beschermende buitenste laag. Als een plant genoeg silica heeft zal hij resistenter zijn tegen insecten en schimmels die anders makkelijker door deze buitenste laag heen zouden kunnen komen. Dit artikel bevat geen foto van een Cannabis plant met een tekort aan silica aangezien dit niet echt duidelijke symptomen heeft. Sommige kwekers zijn dan ook van mening dat silica geen essentiële voedingsstof is. Silica kan geabsorbeerd worden via de bladeren en het groeimedium en kan bovendien gebruikt worden om de pH te verhogen. Het gebruik van silica kan enorme voordelen hebben als dit op een goede manier uitgevoerd wordt en kan problemen met wiet voeding helpen voorkomen.

Zink (Zn)

Een tekort aan zink komt erg weinig voor bij het kweken in aarde, maar is een bekend probleem bij hydro kwekers. Zink is een essentiële voedingsstof voor elk levend organisme en speelt dus ook een grote rol in wiet voeding. Vaak blijven bladeren erg klein als een plant te weinig zink krijgt, dit fenomeen wordt ook wel “klein blad syndroom” genoemd. Een tekort aan zink is meestal te herkennen aan witte bladpunten en stukken wit tussen de aderen. De opname van zink is afhankelijk van de pH, een tekort aan zink wordt dan ook vaak veroorzaakt door een te hoge pH. Zorg er dus voor dat je de pH van je wiet voeding, medium en afvoerwater goed in de gaten houdt. De optimale pH voor de opname van zink uit aarde ligt tussen de 4,7 en 7,5, voor kweken op hydro ligt dit lager en kun je het beste mikken op een pH tussen de 4,2 en 5,7. Als de pH van je medium niet binnen deze waarden ligt kun je het beste je bodem goed spoelen en verdunde wiet voeding met magnesium toedienen als bladvoeding. Hierna, of als je pH überhaupt al goed was, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je wiet voeding voortaan genoeg magnesium bevat.

Molybdenum (Mb)

Een tekort aan molybdenum is wederom een zeldzaam probleem dat meestal veroorzaakt wordt door problemen met pH. Molybdenum wordt in aarde het beste opgenomen bij een pH waarde van rond de 6,5 en in hydro bij een pH van ongeveer 5,5. Een tekort aan molybdenum lijkt aan het begin vaak sterk op een stikstof tekort aangezien de oudere bladeren geel worden. Dit wordt hierna echter snel opgevolgd door het verkleuren van de randen van nieuwe bladeren. Dit verkleuren kan op allerlei manieren en kan er ook voor zorgen dat bladranden van jongere bladeren rood, oranje of zelfs roze worden. Net als bij een tekort aan zink kun je problemen met molybdenum vaak oplossen door het medium goed te spoelen en de pH hiervan bij te stellen, ook kan het helpen om een molybdenum bevattende oplossing als bladvoeding te gebruiken.

Mangaan (Md)

Mangaan is ook een micronutriënt die maar in hele kleine hoeveelheden nodig is, problemen met mangaan worden vaak veroorzaakt door problemen met de pH. Een tekort aan mangaan zorgt er aanvankelijk voor dat nieuwere bladeren geel worden tussen de aderen. Hierna worden ook de oude bladeren geel en zullen er dode plekken ontstaan op aangetaste bladeren. Bij een overschot aan mangaan ontstaan dezelfde problemen, maar zullen de dode plekken veel eerder ontstaan. Ook wordt ijzer en zink sneller gebruikt, dit kan ervoor zorgen dat een overschot aan mangaan eruit ziet als een tekort aan ijzer en zink. Door de pH goed te stellen voorkom je over het algemeen problemen met mangaan, de ideale waarden hiervoor zijn een pH van 6,5 in aarde of 5,5 in hydro. Net als met de meeste problemen met micronutriënten is een probleem met mangaan vaak op te lossen door hetzelfde proces te doorlopen als beschreven staat bij de stukken tekst over zink en molybdenum. Spoel het medium en stel de pH bij, gebruik een verdunde oplossing van wiet voeding met mangaan als bladvoeding en zorg ervoor dat je wiet voeding vanaf nu de juiste hoeveelheid mangaan bevat.

Wiet Voeding Samengevat

Wiet voeding kan opgedeeld worden in macronutriënten en micronutriënten, dit is afhankelijk van hoeveel van deze nutriënt gebruikt wordt. Een tekort aan een bepaalde voedingsstof kan ontstaan doordat hij volledig uit de bodem opgenomen is, maar kan ook veroorzaakt worden doordat de pH van het medium niet geschikt is voor de opname van deze voedingsstof. Als een nutriënt dankzij een te hoge of lage pH niet meer opgenomen kan worden heeft men het vaak over een “lock-out”. Macronutriënten zijn bij een tekort vaak op en ontbreken dus uit het medium, problemen met macronutriënten worden zelden veroorzaakt door pH. De opname van micronutriënten is daarentegen vaak erg afhankelijk van pH en is vaker onderhevig aan een “lock-out”, hierdoor kunnen sommige nutriënten ondanks hun ruime aanwezigheid alsnog niet opgenomen worden. Tekorten aan micronutriënten komen veel vaker voor in hydro kweken aangezien aarde vaak al veel van deze voedingsstoffen bevat. In een hydro kweek bevat het medium aanvankelijk totaal geen voeding en wordt vaak ook nog gedemineraliseerd water gebruikt, hierdoor moeten alle voedingsstoffen in voldoende mate aanwezig zijn in de wiet voeding. Het is ook veel moeilijker om de pH stabiel te houden bij een hydro kweek aangezien het medium lang niet zo veel kan bufferen als aarde, hierdoor is de kans op een “lock-out” aanzienlijk hoger bij het kweken op hydro. Samengevat is ons advies dus: let goed op je plant en kijk regelmatig naar de pH en E.C. waardes van je voeding, medium en afvoerwater. Ook is wiet voeding bij elk medium anders en raden wij onervaren kwekers aan om te beginnen met wiet kweken in aarde.